مقاله‌ای برای عاشقان غذا

غذا‌های محلی پرتغال، آشپزی به سبک پرتغالی‌ها

یکی دیگر از شباهت‌های پرتغالی‌ها و ایرانیان خوش خوراک بودنشان است. پرتغالی‌ها عاشق غذا هستند و غذا را بهانه‌ای می دانند برای گردهم آمدن و جشن و شادی.

پرتغالی‌ها به غذا و آشپزی به‌عنوان بخشی از فرهنگ و هویت خود نگاه می‌کنند. غذاهای پرتغالی عموماً ساده، اما پر از طعم و عطر هستند. طبع غذایی آن‌ها به‌دلیل موقعیت جغرافیایی‌شان که در کنار دریا قرار دارد، به شدت تحت تأثیر محصولات دریایی است. ماهی کاد شور (باچالاو) یکی از معروف‌ترین غذاهای پرتغالی است و گفته می‌شود بیش از ۳۶۵ روش برای طبخ آن وجود دارد. آن‌ها همچنین از مواد اولیه تازه و محلی مانند روغن زیتون، گوجه‌فرنگی، سیر و سبزیجات معطر برای تهیه غذاهای مختلف استفاده می‌کنند. 

یک ماجرای جالب و خنده دار، پرتغالی‌ها با قابلمه غول پیکر سه متری خود رکورد جهانی گینس را هم شکسته‌اند. نکته جالب دیگر اینکه در قسمت‌های مختلف کشور پرتغال موزه‌هایی وجود دارد که صرفا به غذا اختصاص داده شده و با انبوهی از پنیر، نان، روغن زیتون، گیلاس،  و غیره. پرتغال در واقع بهشتی برای عاشقان غذاست.

see you in portugal - مهاجرت به پرتغال
عشق به طعم ماهی کاد

Bacalhau à Brás

باكالهاو آ براس (Bacalhau à Brás) یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای پرتغال است. این غذا با استفاده از ماهی کاد (bacalhau) که خشک و نمک‌سود شده، تهیه می‌شود و بخشی از فرهنگ غذایی پرتغال را تشکیل می‌دهد. در ادامه اطلاعات بیشتری در مورد این غذا آورده شده است:

مواد اصلی:

  1. ماهی کاد نمک‌سود: باكالهاو آ براس با ماهی کاد خشک‌شده تهیه می‌شود. پیش از پخت، ماهی باید در آب خیسانده شود تا نمک اضافی آن خارج شده و نرم شود.
  2. سیب‌زمینی: به صورت خلالی و نازک خرد شده و سرخ می‌شود تا به غذا طعم و بافت ترد بدهد.
  3. پیاز: خلالی شده و سرخ می‌شود تا در ترکیب با ماهی طعم دلپذیری ایجاد کند.
  4. تخم‌مرغ: برای ایجاد بافت نرم و خامه‌ای در این غذا به‌کار می‌رود.
  5. زیتون سیاه و جعفری: برای تزئین و افزودن طعم به غذا.

طرز تهیه:

  1. آماده‌سازی ماهی: ماهی کاد خشک‌شده را در آب قرار می‌دهند و چندین ساعت (معمولاً یک شب) خیسانده تا نمک آن گرفته شود. سپس آن را آبکش و به قطعات کوچک‌تر خرد می‌کنند.
  2. سرخ‌کردن مواد: پیاز و سیر را با کمی روغن زیتون در ماهیتابه سرخ می‌کنند تا نرم و طلایی شوند. سپس ماهی کاد را به مواد اضافه کرده و کمی تفت می‌دهند.
  3. اضافه کردن سیب‌زمینی: سیب‌زمینی‌های خلالی سرخ‌شده به ماهی و پیاز افزوده می‌شود.
  4. اضافه کردن تخم‌مرغ: تخم‌مرغ‌ها را در ظرف جداگانه هم زده و به ترکیب مواد در ماهیتابه اضافه می‌کنند. با حرارت ملایم تخم‌مرغ‌ها را هم زده تا بافت کرمی پیدا کند.
  5. تزئین و سرو: در انتها، زیتون‌های سیاه و جعفری خردشده روی غذا ریخته و سرو می‌شود.

نکات:

  • این غذا اغلب به‌عنوان یک پیش‌غذا یا غذای اصلی سبک سرو می‌شود و با نان و سالاد نیز همراهی می‌شود.
  • تنوع در تهیه باكالهاو در پرتغال بسیار زیاد است و این نسخه با ترکیب طعم‌های ساده، اما دلپذیر، طرفداران زیادی دارد.

باكالهاو آ براس نمایانگر عشق پرتغالی‌ها به ماهی کاد و استفاده خلاقانه از مواد اولیه‌ی ساده است.

غذاهای محلی

Cozido à Portuguesa

كوزیدو آ پرتغيزا (Cozido à Portuguesa) یکی از معروف‌ترین و سنتی‌ترین غذاهای پرتغالی است. این غذا به دلیل استفاده از انواع گوشت، سوسیس‌ها و سبزیجات مختلف، خوراکی مقوی و خوش‌طعم محسوب می‌شود. كوزیدو آ پرتغيزا به‌نوعی شبیه به خوراک‌های گوشتی در فرهنگ‌های دیگر است، اما با ترکیبی از مواد اولیه منحصربه‌فرد پرتغالی.

تاریخچه و اهمیت فرهنگی:

كوزیدو آ پرتغيزا یکی از غذاهایی است که نمایانگر تنوع غذایی پرتغال بوده و تأثیرات مناطق مختلف این کشور در ترکیب مواد اولیه آن دیده می‌شود. این غذا به‌نوعی نشان‌دهنده زندگی روستایی پرتغال است که در آن از هر آنچه در دسترس بوده برای تهیه غذایی مقوی و خوشمزه استفاده می‌شده است.

غذاهای محلی پرتغال

طرز تهیه Cozido à Portuguesa:

  1. آماده‌سازی گوشت: گوشت‌ها را به تکه‌های بزرگ خرد کرده و در یک قابلمه بزرگ با آب و ادویه‌ها (برگ بو، نمک و فلفل) می‌پزند. این مرحله معمولاً به آرامی و با حرارت کم انجام می‌شود تا گوشت‌ها کاملاً نرم شوند و طعم بهتری پیدا کنند.
  2. پخت سبزیجات: پس از نیم‌پز شدن گوشت‌ها، سبزیجات خردشده (سیب‌زمینی، هویج، کلم، شلغم و لوبیا سبز) به قابلمه اضافه می‌شوند. این سبزیجات با طعم گوشت ترکیب می‌شوند و خوراکی خوشمزه و مغذی ایجاد می‌کنند.
  3. اضافه کردن سوسیس‌ها: در مرحله آخر، سوسیس‌ها و کالباس‌ها (مانند چوریزو و موریلا) به قابلمه افزوده می‌شوند تا در حرارت ملایم پخته شوند.
  4. سرو غذا: پس از پخت کامل مواد، گوشت‌ها و سبزیجات به صورت مجزا در ظرف سرو چیده می‌شوند. معمولاً مقداری از آب گوشت نیز به عنوان سوپ در کنار غذا سرو می‌شود.

نکات:

  • كوزیدو آ پرتغيزا غذایی ساده اما درعین‌حال غنی از طعم‌ها و مواد غذایی است که معمولاً در خانواده‌ها به‌عنوان یک غذای یکشنبه یا در جشن‌ها و مناسبت‌های خاص تهیه می‌شود.
  • این غذا با وجود ترکیب متنوع گوشت‌ها و سبزیجات، نوعی تعادل در طعم‌ها ایجاد می‌کند.
  • برخی از انواع محلی این غذا شامل مواد دیگری مانند برنج یا نخود است.
see you in portugal - مهاجرت به پرتغال
طعمی از سواحل آلگارو

Cataplana de Marisco

کاتاپلانا ده ماریشکو (Cataplana de Marisco) یکی از غذاهای دریایی محبوب در جنوب پرتغال، به‌ویژه در منطقه الگارو (Algarve)، است. این غذا از ترکیب انواع غذای دریایی با سبزیجات و ادویه‌ها تهیه می‌شود و در ظرف مخصوصی به نام «کاتاپلانا» پخته می‌شود که طعم‌ها و عطرها را به خوبی در خود نگه می‌دارد.

تاریخچه:

کاتاپلانا ده ماریشکو ریشه در منطقه الگارو دارد و با تاریخ دریانوردی و ماهیگیری در این منطقه گره خورده است. ظرف کاتاپلانا، که این غذا در آن پخته می‌شود، نوعی ظرف مسی با طراحی درپوش خمیده و لولایی است که شباهتی به ظروف بخارپز شرقی دارد. این روش پخت از زمان‌های قدیم برای پختن غذاهای دریایی به بهترین شکل استفاده می‌شد. تکنیک پخت در کاتاپلانا، امکان حفظ رطوبت و عطر مواد غذایی را فراهم می‌کند و غذاهای آبدار و خوش‌طعم ایجاد می‌کند.

مواد اصلی:

  1. غذاهای دریایی: ترکیبی از میگو، خرچنگ، صدف‌ها (مانند موسلز و اسکالوپ)، ماهی‌های سفید، و گاهی اختاپوس.
  2. سبزیجات: پیاز، سیر، گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای، و گاهی سیب‌زمینی برای ایجاد پایه‌ای خوش‌طعم.
  3. ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌ها: شامل برگ بو، گشنیز، جعفری، زعفران، نمک، فلفل، و روغن زیتون.
  4. نوشیدنی‌ها: اغلب مقدار کمی شراب سفید یا آب‌لیموی تازه به غذا اضافه می‌شود تا طعمی تازه و اسیدی به آن ببخشد.

طرز تهیه:

  1. آماده‌سازی ظرف کاتاپلانا: ظرف کاتاپلانا را روی حرارت متوسط قرار دهید و مقداری روغن زیتون در آن بریزید.
  2. سرخ کردن سبزیجات: ابتدا پیاز و سیر را در روغن زیتون تفت دهید تا نرم و شفاف شوند. سپس فلفل دلمه‌ای و گوجه‌فرنگی خرد شده را به آن اضافه کنید و تفت دهید.
  3. افزودن غذاهای دریایی: غذاهای دریایی شسته شده و تمیز شده را به همراه ادویه‌ها (مانند برگ بو، نمک و فلفل) به سبزیجات اضافه کنید.
  4. طعم‌دهی با شراب سفید: مقداری شراب سفید یا آب‌لیموی تازه به مواد اضافه کنید تا طعم‌دار شوند. سپس ظرف کاتاپلانا را ببندید.
  5. پخت در کاتاپلانا: درب ظرف کاتاپلانا را ببندید و بگذارید مواد با بخار و گرمای درون ظرف پخته شوند. پخت در ظرف بسته باعث حفظ عطر و طعم غذاهای دریایی می‌شود. این فرایند حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.
  6. سرو: پس از پخت، غذا را در ظرف‌های گود سرو کنید. این غذا معمولاً با برنج سفید، نان تازه یا سیب‌زمینی سرخ‌کرده سرو می‌شود.

نکات:

  • تنوع در مواد: این غذا قابلیت تغییر در ترکیب مواد را دارد؛ می‌توانید انواع مختلف غذاهای دریایی را بسته به سلیقه و دسترسی به مواد استفاده کنید.
  • ظرف کاتاپلانا: استفاده از این ظرف خاص در تهیه این غذا کلیدی است، اما اگر دسترسی به آن ندارید، می‌توانید از قابلمه‌های درب‌دار استفاده کنید، اما نتیجه ممکن است کمی متفاوت باشد.
  • ادویه‌ها: استفاده از سبزیجات معطر تازه مانند گشنیز و جعفری در پایان پخت، طعم و عطر این غذا را بیشتر می‌کند.

محبوبیت:

کاتاپلانا ده ماریشکو به دلیل ترکیب لذیذ غذاهای دریایی با سبزیجات و ادویه‌های تازه، یکی از غذاهای محبوب پرتغال، به‌ویژه در نواحی ساحلی جنوب کشور است. این غذا نمایانگر فرهنگ ماهیگیری و دریایی مردم پرتغال است و در رستوران‌های ساحلی و مناطق گردشگری الگارو به عنوان یکی از اصلی‌ترین غذاهای محلی سرو می‌شود.

طعمی به یادگار از فرانسه

Francesinha

فرانسه‌زینا (Francesinha) یکی از غذاهای محبوب و منحصربه‌فرد پرتغالی است که منشأ آن به شهر پورتو (Porto) در شمال پرتغال بازمی‌گردد. این غذا یک ساندویچ خوشمزه و سنگین است که با لایه‌هایی از گوشت و سوسیس، نان تست، پنیر و یک سس تند و خوش‌طعم سرو می‌شود. فرانسه‌زینا به معنی “فرانسوی کوچک” است و الهام‌گرفته از کروک موسیو (Croque-Monsieur)، یک ساندویچ فرانسوی است، اما با تغییرات اساسی که آن را به یک غذای پرتغالی تمام‌عیار تبدیل کرده است.

گفته می‌شود که فرانسه‌زینا در دههٔ ۱۹۶۰ توسط یک آشپز پرتغالی به نام دانیل دا سیلوا، که از سفرش به فرانسه و بلژیک الهام گرفته بود، ابداع شد. او کروک موسیو فرانسوی را به شیوه‌ای بومی و پرتغالی با استفاده از مواد اولیه محلی و سس تند تغییر داد. از آن زمان، این غذا به یکی از نمادهای شهر پورتو تبدیل شد.

see you in portugal - مهاجرت به پرتغال

مواد اصلی:

  • نان تست: لایه‌های نان تست شده پایه این ساندویچ را تشکیل می‌دهند.
  • انواع گوشت: این ساندویچ معمولاً از ترکیبی از گوشت‌های مختلف مانند فیلهٔ گوشت گاو یا خوک، ژامبون، سالامی، سوسیس (مانند چوریزو یا لینگویسا) تشکیل شده است.
  • پنیر: لایه‌های پنیر (اغلب پنیرهای ذوب‌شونده مانند پنیر موتزارلا یا چدار) روی ساندویچ قرار می‌گیرند تا هنگام پخت آب شده و سطح ساندویچ را بپوشانند.
  • تخم‌مرغ: در برخی نسخه‌ها، یک تخم‌مرغ نیمرو بر روی ساندویچ قرار می‌گیرد.
  • سس مخصوص: سس فرانسه‌زینا یک عنصر کلیدی است که ترکیبی از گوجه‌فرنگی، آبجو، خردل، ادویه‌ها و گاهی براندی یا دیگر مشروبات الکلی برای ایجاد طعمی غنی و کمی تند است.

طرز تهیه:

  • آماده‌سازی گوشت و نان: گوشت‌ها را به همراه سوسیس‌ها سرخ یا گریل می‌کنند. نان تست را نیز کمی تست می‌کنند تا ترد شود.
  • لایه‌بندی مواد: روی یک تکه نان تست، لایه‌هایی از گوشت‌ها، ژامبون و سوسیس را قرار داده و سپس با یک لایه نان دیگر می‌پوشانند. روی این لایه، پنیر قرار می‌دهند تا کل ساندویچ را بپوشاند.
  • پخت در فر: ساندویچ را در فر قرار می‌دهند تا پنیر به‌خوبی ذوب شود و روی آن کمی طلایی شود.
  • تهیه سس: سس مخصوص فرانسه‌زینا با ترکیب گوجه‌فرنگی، آبجو، خردل، ادویه‌ها و دیگر مواد تهیه می‌شود. سس باید غلیظ و کمی تند باشد.
  • سرو: ساندویچ را در بشقاب قرار داده و سس داغ را به مقدار زیاد روی آن می‌ریزند. در برخی نسخه‌ها، یک تخم‌مرغ نیمرو نیز بر روی ساندویچ قرار داده می‌شود. این غذا اغلب با سیب‌زمینی سرخ‌کرده سرو می‌شود.

نکات:

  • سس فرانسه‌زینا مهم‌ترین بخش این غذا است و هر رستوران در پورتو نسخهٔ خاص خود از این سس را دارد که معمولاً ترکیبی از طعم‌های شور، ترش، شیرین و تند است.
  • این غذا بسیار حجیم و سنگین است و به همین دلیل به‌عنوان یک غذای اصلی کامل مصرف می‌شود.
  • فرانسه‌زینا به دلیل ترکیب جالب گوشت‌ها، پنیر ذوب‌شده و سس غنی، طعمی منحصربه‌فرد و خاص دارد که طرفداران زیادی در سراسر پرتغال به‌خصوص در شهر پورتو دارد.
see you in portugal - مهاجرت به پرتغال
یادگار راهبه‌ها

Pastel de nata

پاستل ده ناتا (Pastel de Nata) یک دسر سنتی و محبوب پرتغالی است که به شکل تارت‌های کوچک با پوسته‌ای ترد و کرم کاستارد شیرین و خامه‌ای تهیه می‌شود. این دسر به دلیل طعم غنی و بافت خاص خود به یکی از معروف‌ترین و لذیذترین دسرهای پرتغال تبدیل شده است.

تاریخچه Pastel de nata:

پاستل ده ناتا در قرن ۱۸ میلادی توسط راهبان صومعه‌ی «جرونیموس» در شهر بلِم (Belém) در لیسبون ابداع شد. در آن زمان، راهبان از تخم‌مرغ‌های سفید برای نشاسته‌زدایی لباس‌های خود استفاده می‌کردند و زرده‌های اضافی را برای تهیه دسرهای مختلف به‌کار می‌بردند. با بسته شدن صومعه‌ها در اوایل قرن ۱۹، دستور تهیه این دسر به یک نانوایی در بلِم منتقل شد. این نانوایی که اکنون به عنوان “پاستیِیش ده بلِم (Pastéis de Belém)” شناخته می‌شود، هنوز هم این دسر را با دستورالعمل اصلی می‌پزد و به عنوان بهترین مکان برای چشیدن پاستل ده ناتا معروف است.  

مواد اصلی:

  1. خمیر هزارلا (پاف پیستری): خمیر نازک و ترد که پایه تارت را تشکیل می‌دهد.
  2. کرم کاستارد: از ترکیب زرده تخم‌مرغ، شکر، شیر، آرد و وانیل تهیه می‌شود. گاهی در دستورها از پوست لیمو یا چوب دارچین برای عطر و طعم بیشتر استفاده می‌شود.
  3. پودر دارچین و شکر پودر شده: برای تزئین روی تارت استفاده می‌شوند.

طرز تهیه:

  1. آماده‌سازی خمیر: خمیر پاف پیستری (خمیر هزارلا) را به شکل دایره‌های کوچک بریده و در قالب‌های مخصوص تارت قرار می‌دهند. خمیر باید به خوبی به کناره‌های قالب چسبانده شود تا پایه تارت‌ها آماده شود.
  2. تهیه کرم کاستارد: زرده تخم‌مرغ، شکر، آرد و شیر را با هم مخلوط کرده و روی حرارت ملایم می‌پزند تا کرم غلیظ شود. سپس کرم را از روی حرارت برداشته و به خنک شدن می‌گذارند.
  3. پر کردن تارت‌ها: قالب‌های پر شده با خمیر را با کرم کاستارد پر می‌کنند.
  4. پخت: تارت‌ها را در فر با حرارت بالا (حدود ۲۵۰ درجه سانتی‌گراد) می‌پزند تا روی آن‌ها طلایی و کمی سوخته شود. این فرایند باعث ایجاد بافت ترد در پوسته و طعم خاص در کرم می‌شود.
  5. تزئین و سرو: پس از خارج کردن تارت‌ها از فر، آن‌ها را با پودر دارچین و شکر پودر شده تزئین می‌کنند. پاستل ده ناتا معمولاً به صورت گرم سرو می‌شود.

نکات:

  • پاستل ده ناتا به دلیل کرم کاستارد خوشمزه و پوسته ترد و کره‌ای خود، طرفداران بسیاری در سراسر جهان دارد.
  • این دسر را می‌توان به عنوان میان‌وعده یا همراه با یک فنجان قهوه سرو کرد.
  • در بسیاری از کشورهای دیگر نیز نسخه‌هایی از این دسر تهیه می‌شود، اما نسخه پرتغالی آن به دلیل طعم و بافت منحصر‌به‌فردش بسیار معروف است.

محبوبیت جهانی:

پاستل ده ناتا در سال‌های اخیر شهرت جهانی پیدا کرده و به یکی از دسرهای محبوب در سراسر دنیا تبدیل شده است. بسیاری از نانوایی‌ها و شیرینی‌فروشی‌های دنیا اکنون این دسر را در منوی خود دارند، اما نسخهٔ اصلی و سنتی آن که در نانوایی‌های لیسبون به‌خصوص در بلِم تهیه می‌شود، همچنان به‌عنوان بهترین و اصیل‌ترین شناخته می‌شود. خوب است بدانید در سال 2009 روزنامه گاردین این دسر خوشمزه را در لیست 50 خوراکی خوشمزه دنیا قرار داد.

طعم خوب سس پیری پیری

Frango Piri-Piri

پیری‌پیری چیکن (Frango Piri-Piri) یک غذای محبوب پرتغالی است که در واقع با ترکیب طعم‌های تند و ادویه‌دار، مرغ را به یک غذای لذیذ و پرطرفدار تبدیل می‌کند. نام این غذا از سس “پیری‌پیری” گرفته شده است، که خود از نوعی فلفل چیلی کوچک و تند به همین نام تهیه می‌شود. این غذا به‌ویژه در جنوب پرتغال و در مناطق آفریقایی پرتغالی‌زبان، مانند موزامبیک و آنگولا، شهرت دارد.

پیری‌پیری چیکن ریشه در سفرهای استعماری پرتغالی‌ها در قرن ۱۵ و ۱۶ دارد. فلفل پیری‌پیری در آفریقا کشف شد و پرتغالی‌ها این فلفل تند را به اروپا معرفی کردند. سپس این فلفل در ترکیب غذاهای مختلف پرتغالی، از جمله مرغ، به کار رفت. به مرور، پیری‌پیری چیکن به عنوان یک غذای اصلی و بسیار محبوب در پرتغال و آفریقا شناخته شد.

پیری‌پیری چیکن نه تنها در پرتغال بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر، به‌خصوص در کشورهای آفریقایی پرتغالی‌زبان و حتی در رستوران‌های زنجیره‌ای مانند “ناندوز (Nando’s)” که در سراسر جهان شعبه دارد، بسیار محبوب است. این غذا به دلیل طعم تند و دودی، بسیار دل‌چسب بوده و یکی از بهترین انتخاب‌ها برای دوستداران غذاهای کبابی و تند به شمار می‌آید.

Frango Piri-Piri

مواد اصلی:

  • مرغ: معمولاً از یک مرغ کامل یا قطعات مرغ (بال، ران، سینه) برای تهیه این غذا استفاده می‌شود.
  • سس پیری‌پیری: این سس ترکیبی از فلفل پیری‌پیری (یا هر نوع فلفل تند دیگر)، سیر، روغن زیتون، آب لیمو، نمک، فلفل سیاه و گاهی سرکه، ادویه‌ها و گیاهان معطر است. برخی از نسخه‌ها از ادویه‌هایی مانند پاپریکا، آویشن و برگ بو نیز استفاده می‌کنند.

طرز تهیه:

  • آماده‌سازی مرغ: مرغ به قطعات کوچک خرد شده یا به صورت کامل آماده می‌شود. سپس با کمک چاقو برش‌هایی روی پوست مرغ ایجاد می‌شود تا سس بهتر جذب گوشت شود.
  • تهیه سس پیری‌پیری: فلفل پیری‌پیری، سیر، آب لیمو، روغن زیتون، نمک و سایر ادویه‌ها در مخلوط‌کن ترکیب شده و سسی غلیظ و تند تهیه می‌شود. می‌توان از سس‌های آماده پیری‌پیری نیز استفاده کرد.
  • مرینیت کردن مرغ: مرغ‌ها با سس پیری‌پیری مرینیت شده و حداقل به مدت ۱ تا ۲ ساعت (یا بهتر از آن، یک شب) در یخچال قرار می‌گیرند تا طعم‌ها به خوبی جذب شوند.
  • پخت: مرغ‌ها را می‌توان بر روی منقل کباب کرد یا در فر یا ماهیتابه پخت. در طول پخت، مرغ را باقیمانده سس پیری‌پیری مرطوب کرده تا مرغ آبدار و طعم‌دار شود.
  • سرو: پیری‌پیری چیکن معمولاً با سیب‌زمینی سرخ‌کرده، سالاد، یا برنج سفید سرو می‌شود.
  • نکات:
  • میزان تندی: این غذا با توجه به مقدار فلفل پیری‌پیری به‌کاررفته، تند است. البته می‌توان مقدار فلفل را بر اساس سلیقه تغییر داد تا غذای ملایم‌تری حاصل شود.
  • تنوع در طعم: برخی نسخه‌های این غذا شامل افزودن گیاهان معطر مانند آویشن یا رزماری هستند که طعم‌های متفاوتی ایجاد می‌کنند.
  • غذای کبابی: برای بهترین نتیجه، مرغ را بر روی زغال کباب می‌کنند تا طعمی دودی و ترد به خود بگیرد.
Feijoada
لوبیای سیاه به سبک پرتغال

Feijoada

فیجوآدا (Feijoada) یک خوراک سنتی پرتغالی است که در برزیل و برخی کشورهای دیگر نیز محبوبیت زیادی دارد. این غذا از ترکیب لوبیا (معمولاً لوبیا سیاه) و انواع گوشت‌های مختلف، به ویژه گوشت‌های فرآوری‌شده و سوسیس تهیه می‌شود. فیجوآدا به دلیل غنی بودن در طعم‌ها و مواد مغذی، اغلب به عنوان یک غذای کامل و مقوی شناخته می‌شود.

فیجوآدا ریشه در پرتغال دارد و در دوران استعمار به برزیل و سایر مستعمرات پرتغال منتقل شد. در برزیل، این غذا با استفاده از مواد محلی تغییر یافت و به یکی از معروف‌ترین غذاهای ملی این کشور تبدیل شد. در اصل، فیجوآدا یک غذای فقیرانه محسوب می‌شد که از گوشت‌های ارزان‌قیمت و باقی‌مانده‌ها تهیه می‌شد، اما با گذشت زمان به یک غذای محبوب و لذیذ در تمامی طبقات جامعه تبدیل شد.

مواد اصلی:

  • لوبیا: لوبیا سیاه (در نسخه برزیلی) یا لوبیا قرمز (در نسخه پرتغالی) ماده اصلی این خوراک است. لوبیاها به آرامی پخته می‌شوند تا نرم و طعم‌دار شوند.
  • گوشت‌ها: ترکیبی از گوشت‌های مختلف مانند گوشت گاو، خوک، سوسیس‌ها (مانند چوریزو و لینگویسا)، ژامبون و گاهی گوش‌های خوک، دنده، و سایر بخش‌های گوشت. گوشت‌های فرآوری‌شده به این خوراک طعم خاصی می‌بخشند.
  • سبزیجات و طعم‌دهنده‌ها: پیاز، سیر، برگ بو و گاهی گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای و ادویه‌ها برای طعم‌دهی به غذا استفاده می‌شوند.

طرز تهیه:

  • آماده‌سازی لوبیا: لوبیاها باید از شب قبل در آب خیسانده شوند تا نرم شوند. سپس آن‌ها را در آب تازه می‌پزند تا کاملاً نرم شوند.
  • پخت گوشت‌ها: گوشت‌ها (گوشت گاو، خوک، سوسیس‌ها و غیره) به قطعات کوچک خرد شده و در قابلمه بزرگی با پیاز و سیر تفت داده می‌شوند. پس از سرخ شدن، به قابلمه لوبیا اضافه می‌شوند.
  • ترکیب مواد: پس از افزودن گوشت‌ها به لوبیا، ادویه‌ها و برگ بو به قابلمه اضافه می‌شوند. همه مواد با هم به آرامی پخته می‌شوند تا گوشت‌ها نرم شده و طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.
  • پخت نهایی: خوراک باید به مدت چند ساعت روی حرارت ملایم پخته شود تا همه مواد به خوبی طعم‌دار شوند و لوبیاها غلیظ و نرم شوند.
  • سرو: فیجوآدا به همراه برنج سفید، برش‌های پرتقال، و گاهی کلم تفت‌داده‌شده (در نسخه برزیلی) سرو می‌شود.

نکات:

  • فیجوآدا یک غذای سنگین و مغذی است و اغلب در میهمانی‌ها و مناسبت‌های خاص تهیه و مصرف می‌شود.
  • در پرتغال، معمولاً از لوبیا قرمز استفاده می‌شود، در حالی که نسخه برزیلی آن با لوبیا سیاه تهیه می‌شود.
  • برخی از نسخه‌های این غذا شامل انواع سبزیجات مانند هویج و سیب‌زمینی نیز هستند.

محبوبیت:

در پرتغال و برزیل، فیجوآدا یکی از غذاهای اصلی و بسیار محبوب است. در برزیل، این غذا اغلب در روزهای چهارشنبه و شنبه در رستوران‌ها سرو می‌شود و به یک سنت غذایی تبدیل شده است. به دلیل استفاده از ترکیب متنوعی از گوشت‌ها و طعم‌های غنی، فیجوآدا یک غذای دل‌چسب و لذیذ برای همه است.

غذا برای ایرانیان مشکل‌پسند؟!

غذا برای ما ایرانی‌ها بسیار مهم است و ما به طعم‌های اصیل عادت کرده‌ایم. برخلاف بیشتر نقاط جهان که غذای آن‌ها با ذائقه ایرانیان سازگار نیست، شما به قطع یقین در رستوران‌های پرتغال گرسنه نمی‌مانید و حداقل چند غذا در منو رستوران با ذائقه شما سازگار خواهد بود. توصیه ما لذت بردن از غذاهای دریایی متنوع پرتغال هست.